دیشب زنگ زدم به موبایل علی، روی پیغامگیر بود؛ جواب داد: به سیستم پیغامگیر من خوش آمدید. برای انداختن تقصیر فتنه، گردن احمدی‌نژاد، عدد 1، حفظ احترام سران فتنه عدد 2، تکرار حکمیت عدد 3، ماله‌کشی روی کار‌های آشوبگران عدد 4، خوشحال کردن دشمن عدد 5، آوردن سران فتنه به مناظره عدد 6 را فشار دهید.
ناامید از تماس با علی، داشتم به این فکر می‌کردم که اگر شخصیت‌های سیاسی ما هرکدام یک کامیون داشتند، چه جمله‌ای پشت ماشین‌شان می‌نوشتند؛ بخوانید:
ـ شیخ اصلاحات؛ عاقبت فرار از مدرسه
ـ قالیباف؛ بچه تهرون ....
ـ مهاجرانی؛ I Love you MATIZ
ـ سازگارا؛ منم یه روز بزرگ میشم
ـ محمد خاتمی؛ ای‌کاش زندگی هم، دنده‌عقب داشت.
ـ کرباسچی؛ تو برو من میام
ـ حسن روحانی؛ سرپایینی نوکرتم، سربالایی شرمندم
ـ احمدی‌‌مقدم؛ یه‌بار پریدی موتوری، دوبار پریدی موتوری، آخر می‌افتی موتوری
ـ ناطق‌نوری؛ سکوتم از رضایت نیست
ـ علی ??اریجانی؛
Zoor nazan farsi neveshtam
ـ کواکبیان؛ حالا که هرکی هرکیه، ما هم ماکسیما‌ییم
ـ فائزه؛ ژیان، ساندویچ من است!
ـ محسن رضایی؛ زندگی برخلاف آرزوهایم گذشت
ـ علی مطهری؛ من از دشمن نمی‌ترسم ولی از دوست می‌ترسم
ـ مرعشی؛ ولک،‌ قطار ندیدی؟
ـ صفار‌هرندی؛ آب رادیاتور ماشین بخور، محتاج نامردان نباش
ـ سلیمی‌نمین؛ تنهای شب
-میرحسین موسوی:رای من و پس بده